Ψαροτούφεκο…...αυτογνωσία το καλύτερο όπλο

  Ψαροτούφεκο…...αυτογνωσία το καλύτερο όπλο

Ξεκινώντας να ασχοληθούμε με αυτό το καταπληκτικό άθλημα, κατά τη δική μου προσωπική γνώμη, θα πρέπει να γνωρίζουμε πρώτα τις δικές μας δυνατότητες και ύστερα του όπλου μας.Η αυτογνωσία ειδικά στο άθλημα του ψαροτούφεκου είναι ίσως το πρώτο σημαντικό όπλο που πρέπει να διαθέτει ο αθλητής με δεδομένο ότι για να πετύχει το στόχο του θα πρέπει να κρατήσει την αναπνοή του, σε ένα κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος για ανθρώπους αλλά για ψάρια, το όπλο όπως καταλαβαίνεται έρχεται σε δεύτερη μοίρα.Ίσως για κάποιους που κάθονται πίσω από ένα γραφείο το να λένε ότι για την έλλειψη ψαριών φταίνε οι ψαροτουφεκάδες είναι το μόνο εύκολο.Κλείνοντας τα μάτια στην τρύπα του όζοντος, στην αύξηση της θερμοκρασίας στην ρύπανση από τα πλοία αλλά και την ανεξέλεγκτη αλιεία από τις τράτες ή τις μηχανότρατες ο αθλητής ψαροτουφεκάς θα βάλλεται από όλους αυτούς που έχουν πλήρη άγνοια για το τι πραγματικά συμβαίνει.Το ότι υπάρχουν δεκάδες φωτογραφίες με πάρα πολλά ψάρια από μία καταπληκτική ψαριά αυτό είναι αλήθεια.Είναι πάντα έτσι όμως; Κάθε φορά έτσι γίνεται και οι ψαροτουφεκάδες έχουν επικηρυχθεί; Μήπως δεν υπάρχουν και οι άτυχες στιγμές του ενός σαργού ή χωρίς ψάρι μένοντας μόνο με την γλυκιά αίσθηση ότι βουτήξαμε και ήρθαμε ακόμα μία φορά στη θάλασσα;Έχουν άραγε αναλογισθεί πόσοι μπορούν να βουτάνε στα 25 ή στα 30 μέτρα; Έχουν άραγε αναλογισθεί ότι για να ασχοληθείς με το ψαροτούφεκο πρέπει να έχεις αναπτύξει όσο μπορείς καλύτερα το νους υγιείς εν σώματι υγιή;Η σωματική αλλά και η πνευματική ανάπτυξη δεν μπορεί κανείς να τα αποκτήσει μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ούτε σε μία μόνο μέρα.
Φυσικά δεν θα ασχοληθώ και με ένα μικρό ποσοστό μπουκαλοψαροτουφεκάδων, ποσοστό που υπάρχει όσο και αν κάποιοι δεν θέλουν να το βλέπουν και να το πιστεύουν, γιατί πολύ απλά δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνω τις ενέργειες τους και τα πιστεύω τους. Υπάρχουν άλλοι πιο εξειδικευμένοι και πιο έμπειροι από μένα.
Δεν με γοήτευε αλλά και εξακολουθεί να μην με γοητεύει η συγκεκριμένη τακτική. Νοιώθω αθλητής και είμαι αθλητής με αυτό που αγαπώ και λατρεύω. Για μένα το ψαροτούφεκο δεν είναι ο αυτοσκοπός του πιάνω ψάρια αλλά να περνάω καλά είτε πιάσω είτε δεν πιάσω ψάρια. Αλήθεια πόσοι από εσάς έχετε την ίδια αντίληψη;
Ο χειρότερος εχθρός είναι η άγνοια και η έλλειψη παιδείας όπως σωστά ειπώθηκε σε κάποια συζήτηση που είχα με το φίλο και δάσκαλο Μανώλη Περιστέρη.
Ο δρόμος του ψαροτούφεκου ποτέ δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα και η εξέλιξη ενός τέτοιου αθλήματος ήρθε από ανθρώπους με παιδεία αλλά και ήθος γι’ αυτό που κάνουν αλλά και αγαπούν.
Ο σεβασμός στη φύση, γιατί όλοι εμείς είμαστε οι ένοικοι της, είναι πλέον δεδομένη κατάσταση. Τα πράγματα δυστυχώς για εμάς που γνωρίσαμε τις καλές εποχές του ψαροτούφεκου έχουν φύγει ανεπιστρεπτί. Στόχος πλέον είναι η ευαισθητοποίηση των νέων μελών που θέλουν να συνεχίσουν την ιστορία του ψαροτούφεκου ευελπιστώντας πάντα σε καλύτερες μέρες για το άθλημα για τη φύση και τέλος για όλους μας.
Επειδή λοιπόν όλα τα παιδιά είναι μια πολύ ευαίσθητη ομάδα του κοινωνικού πληθυσμού, το ίδιο είναι και τα παιδάκια των ψαριών. Πρέπει λοιπόν να έχουμε στο νου μας όλους αυτούς τους μικρούς αλλά μελλοντικούς ενήλικες του βυθού που σίγουρα δεν πρέπει να στοχεύουμε ούτε για πλάκα. Μα καλά κατευθείαν στα μεγάλα θα πάμε θα με ρωτήσετε. Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ. Εκεί θα δείτε τις δυνατότητες σας, στα μεγάλα που ξέρουν να ελίσσονται αλλά και να προστατεύονται καλύτερα από τα μικρά.

Φυσικά το πόσα θα φας το πόσα θα κεράσεις αλλά και το πόσα θα χαρίσεις και ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙΣ είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Θα πρέπει λοιπόν σαν άτομο συνειδητοποιημένο να ξέρεις αν πραγματικά τα χρειάζεσαι όλα αυτά τα ψάρια που έχεις σκοπό να βγάλεις. Μάθε να κυνηγάς μόνο όσα χρειάζεσαι και στα πλαίσια που θέτει ο νόμος!
Ο σεβασμός στο πόσα ψάρια, θέτει τις προϋποθέσεις για να έχουμε και αύριο. Ότι σέβεσαι σήμερα να ξέρεις ότι αύριο θα σου φέρουν πολλά περισσότερα. Και επειδή ο στόχος του κάθε νέου αθλητή είναι τι άλλο ο βασιλιάς Ροφός ας προσπαθήσουμε να τον αφήσουμε ήσυχο όσο μπορούμε περισσότερο. Ας στραφούμε στο κυνήγι για λίγο καιρό σε άλλου είδους ψάρια δίνοντας τη δυνατότητα να αυξηθούν όσο μπορούν καλύτερα,Η απληστία, ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, δεν θα πρέπει να μας χαρακτηρίζει χωρίς μάλιστα να το θέλουμε. Πάντα μέσα στο μυαλό μας θα πρέπει να ξέρουμε ότι το ψαροτούφεκο είναι χόμπι. Είναι επαφή με τη φύση. Είναι άθληση. Είναι παρέα. Είναι χαρά. Μάθετε να μην σκοτώνεται κάτι που δεν θα καταναλώσετε. Μη σκοτώνεται ποτέ τα ψάρια από απληστία. Η μαγεία του ουρανού και της θάλασσας και κατ’ επέκταση του βυθού εκτός ότι σε ηρεμούν και σε γαληνεύουν φαίνονται καλύτερα με το φως της ημέρας. Μη ψαρεύετε νύχτα! Δεν μπορεί να σας προσφέρει καμία μα καμία συγκίνηση και το λιγότερο, είναι ανέντιμο προς τους κατοίκους του βυθού. Αθλητές είμαστε δεν είμαστε χασάπηδες.Το ψαροτούφεκο είναι τρόπος ζωής όσο και αν ακούγεται πεζή τοποθέτηση. Εξαρτόμαστε από το σώμα μας που όσο το φροντίζουμε διατροφικά άλλο τόσο δεν θα μας προδώσει. Μπουκάλες και άλλα "βοηθήματα", δεν έχουν θέση στο δικό μας τρόπο αλιείας.

Με μια ανάσα γινόμαστε ένα με τον υποβρύχιο κόσμο. Ψαρεύουμε μόνο με τις δικές μας φυσικές δυνάμεις. Άλλωστε όλη η μαγεία αλλά και η τέχνη στο αθλητικό και μη ψαροτούφεκο κρύβεται σε τρεις λέξεις ΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ.Η επιλεκτικότητα χαρακτηρίζει τον αθλητή ψαροτουφεκά από οποιονδήποτε άλλο που υποτίθεται ότι είναι ψαροτουφεκάς. Το ζητούμενο είναι να σταματήσουμε κάποιους που το κύριο γνώρισμα τους είναι ότι κινείται πεθαίνει.
Αυτός ο τρόπος ψαρέματος είναι ΜΗ ΑΠΟΔΕΚΤΟΣ στον κόσμο του ψαροτούφεκου. Δεν συνάδει με το ύφος αλλά και τον τρόπο ζωής ενός αθλητή το ΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ίσως είναι το προτιμότερο.Ο σοβαρός ψαροκυνηγός δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Ακόμα και η στόχευση του πριν πατήσει την σκανδάλη πρέπει να έχει 100% επιτυχία. Η αποτυχία αλλά και τα ξεψαρίσματα λείπουν από το λεξικό. Βολές σίγουρες και αποτελεσματικές είναι μέσα στα ατού του αθλητή ψαροτουφεκά. Ξεκινώντας να στοχεύει ακόμα και μία πλαστική παντόφλα στα 5 μέτρα καταφέρνει να ανεβάσει τον πήχη αρκετά ψηλά. Δεν χρειάζεται να σκοτώνουμε μικρά για να προπονούμαστε υπάρχουν τρόποι και να γίνουμε καλύτεροι και να διαφυλάξουμε τα μικρά και ταλαιπωρημένα ψαράκια, θέληση να υπάρχει και όλα γίνονται πιο εύκολα.
Πάντα πρέπει μέσα στο μυαλό μας να υπάρχει η σκέψη ότι είμαστε φιλοξενούμενοι και όχι εισβολείς.
 Η συμπεριφορά μας μέσα στο νερό θα πρέπει να διέπεται από κανόνες ευγένειας και φιλοξενίας.
Ένα ήρεμο ψάρεμα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να έχει αρκετά καλά αποτελέσματα από ένα ψάρεμα που το διέπει η αναταραχή και η φασαρία. Οι κανόνες ασφαλείας φτιάχτηκαν από εμάς για εμάς. Στη μνήμη μας πρέπει να υπάρχουν φίλοι του ψαροτούφεκου που έχασαν τη ζωή τους παραβιάζοντας το μόνο και σοβαρό κανόνα του ΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΖΕΥΓΑΡΙ. Είναι η αρχή αλλά και το τέλος της κάθε επιτυχημένης εξόρμησης.

Όλα αυτά που πρέπει να μάθεις μπορείς να τα μάθεις με πολλούς τρόπους. Ο σωστός αθλητής ξέρει να ρωτάει να ψάχνει αλλά και να ενημερώνεται. Η σωστή εκπαίδευση είναι πρωταρχικός παράγοντας επιτυχίας. Οι σχολές που υπάρχουν είναι και πολλές και καλές. Το κόστος τους δε, είναι λιγότερο από ένα καλό όπλο. Τσιγγουνιές με τέτοια πράγματα δεν γίνονται. Η διεύρυνση της γνώσης ποτέ δεν σταματά φτάνει να υπάρχουν οι σωστές βάσεις αλλά και η αναζήτηση της σε διάφορα άλλα επίπεδα.Η υστεροφημία ενός καλού αθλητή δεν έρχεται μόνο μέσα από τα βραβεία και τα κύπελλα ενός αγώνα. Ο σοβαρός αθλητής έχει την διάθεση και το χρόνο να δείξει στους νέους τους τρόπους με του οποίους θα επιτευχθούν καλύτερα οι ψαρευτικοί τους στόχοι. Αλίμονο αν όλα αυτά τα μυστικά μείνουν μυστικά. Οεγωισμός και ο κομπλεξισμός δεν έχει θέση στο ψαροτούφεκο.

Το μόνο που θα καταφέρει κάποιος είναι να μείνει μόνος παραβιάζοντας τον κανόνα ασφαλείας ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΣ ΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΖΕΥΓΑΡΙ. Προς τι τότε όλη αυτή η ιστορία για τη διάδοση του ψαροτούφεκου;Η χαρά της επαφής με την θάλασσα είναι το ζητούμενο ενός σοβαρού αθλητή. Δεν είναι αυτοσκοπός μας το μάζεμα των ψαριών. Η αίσθηση τη επαφής αλλά και της προπόνησης σε τελική ανάλυση με τη θάλασσα δεν έχει κανένα τίμημα. Με ψάρια αλλά και χωρίς ψάρια κτίζουμε εμπειρίες για μία καλύτερη αυριανή ψαρευτική επιτυχία. Ο σεβασμός στη φύση πρέπει να είναι στη φύση μας.Η Θάλασσα είναι απέραντη και εμείς τόσο μικροί απέναντι της. Ταπεινότητα και σεβασμός είναι τα χαρακτηριστικά της σωστής αυτογνωσίας του αθλητή. Μαγκιές κατά την λαϊκή έκφραση δεν χωράνε στην παντοδυναμία της Θάλασσας και του Θεού. Η ανταμοιβή να είσαι σίγουρος ότι αργά η γρήγορα θα έρθει.Αυτό που θα μα κρατήσει δεμένους με τη ζωή κάτι σαν ομφάλιος λώρος δηλαδή είναι κάτι το απλό και ταπεινό που ακούει στο όνομα ΣΗΜΑΔΟΥΡΑ. Έχετε την πάντα μαζί σου όχι στην τσάντα σου. Με αυτή θα σε προσέξει το ζευγάρι σου αλλά και ο κάθε σκαφάτος που θέλει να κάνει τη βόλτα του. Όσο και αν σου φανεί παράξενο στη δύσκολη στιγμή θα σου δώσει χέρι βοηθείας που δεν θα το πιστεύεις. Αχρείαστη φυσικά να είναι και ας την κουβαλάς μέχρι να λιώσει.Η ασφάλεια είναι το πρώτο αλλά και το τελευταίο που κοιτάμε στο ψαροτούφεκο.

Το ψάρεμα αρχίζει με την όπλιση του όπλου μας και τελειώνει μόλις το ξε-οπλίσουμε. Ποτέ και για κανένα λόγο οπλισμένο ψαροτούφεκο έξω από το νερό.

Είπαμε το ψαροτούφεκο είναι άθλημα και αν υιοθετήσουμε όλα τα παραπάνω ένα από τα ασφαλέστερα αθλήματα.

ΤΟ ΒΗΜΑ - Στα 45 γίνεται «γυναίκα» η καρέτα καρέτα - science - Ιατρική – Βιολογία

ΤΟ ΒΗΜΑ - Στα 45 γίνεται «γυναίκα» η καρέτα καρέτα - science - Ιατρική – Βιολογία

ΤΟ ΒΗΜΑ - Η γονοκτονία των ελληνικών θαλασσών - κοινωνία

ΤΟ ΒΗΜΑ - Η γονοκτονία των ελληνικών θαλασσών - κοινωνία

ΔΕΙΤΕ: Βρέθηκε καρχαρίας - κύκλωπας!

ΔΕΙΤΕ: Βρέθηκε καρχαρίας - κύκλωπας!

ΘΑΛΑΣΣΑ- ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΨΑΡΕΜΑ- (ΣΑΡΓΟΣ)

Σαργός

Το σαργό μπορούμε να τον συναντήσουμε παντού, κινείται από μηδενικά βάθη μέχρι και τα 50m.Είναι ένα από τα πρώτα θηράματα που θα συναντήσει ο νέος ψαροντουφεκάς, θα τον βρούμε σε βυθούς με πλάκες, κατρακύλια, μέσα στις τρύπες, σε μεγάλα μονόπετρα καθώς και σε λιβάδια Posidonia θα τον αναζητήσουμε είτε με ψαχτίρι στις τρύπες και σχισμές των βράχων, είτε με καρτέρι. Ζει σε κοπάδια αλλά όταν μεγαλώσει γίνεται πολύ προσεκτικός.Σαν ψάρι είναι πολύ έξυπνο και μαθαίνει να προσαρμόζεται αρκετά εύκολα. Ο σαργός μπορεί να «συγκατοικεί» και με άλλα ψάρια όπως οι σηκιοί  οι στήρες και οι ροφοί. Το πλέον δημοφιλές είδος ψαριού που αφθονεί στα ελληνικά παράλια, αλλά και σε όλη την Μεσόγειο είναι ο σαργός. Ανήκει στην οικογένεια των σπαριδών που περιλαμβάνει μια πλειάδα γνωστών ψαριών. Ο σαργός μπορεί να φτάσει σε μήκος τα 45cm, ενώ το βάρος τους μπορεί να ξεπεράσει το ένα κιλό, αν και έχουν αναφερθεί συλλήψεις ψαριών πολύ παραπάνω. Ούγενα, σκαθάρι, σάρπα, συναγρίδα, σπάρος, τσιπούρα, είναι μερικά από τα είδη που στην γλώσσα των ψαροντουφεκάδων λέγονται «άσπρα», σε αντιδιαστολή με τα «μαύρα» που είναι ο ροφός, η στύρα, η πίγγα. Ο σαργός έχει σώμα ωοειδές με ασημόγκριζο χρώμα στη ράχη, ενώ ένας μαύρος δακτύλιος περιβάλλει τη βάση της ουράς. 

Τα μεγάλα ψάρια λέγονται και «παππούδες» ή «φαφούτηδες», γιατί πολλές φορές τους λείπουν δόντια. Το κρέας του σαργού είναι τόσο εύγευστο και νόστιμο, ειδικά ψητό, που τον κατατάσσει στα ψάρια πρώτης ποιότητας. Οι ψαροντουφεκάδες βλέπουν στο βυθό συχνά άδειους αχινούς με μια τρύπα στο κέντρο, σημάδι ότι στην περιοχή υπάρχουν σαργοί. 

Η εποχή της αναπαραγωγής του ξεκινάει τον Ιανουάριο έως και τον Απρίλιο, ανάλογα με τις θερμοκρασίες νερού. Έτσι κατά την διάρκεια του χειμώνα παρατηρούνται μεγάλες συγκεντρώσεις σαργών σε ρηχούς βυθούς. 

Τεχνικές ψαρέματος

Καρτέρι ο σαργό πλησιάζει με δυσκολία και οι χρόνοι παραμονής στο βυθό πρέπει να είναι μεγάλοι. Η θέση που επιλέγεται πρέπει να είναι σε χαμηλά σημεία του βυθού και η ακινησία του δύτη απόλυτη. Το γύρισμα του όπλου προς το ψάρι πρέπει να γίνεται ανεπαίσθητα και όταν είναι πλέον σε θέση βολής. Το πρόβλημα είναι πότε θα γίνει η βολή, αφού η ευκαιρία που θα δώσει είναι συνήθως μία, όταν θα γυρίσει λίγο για να ελέγξει τη θέση και τον όγκο μας. Αμέσως απομακρύνεται με γρήγορη στροφή προς το σημείο που εμφανίσθηκε. Καμιά φορά μας δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία, αν το καρτέρι έχει απόλυτη επιτυχία. Έχει παρατηρηθεί ότι ο σαργός πλησιάζει πιο εύκολα στο ρηχό καρτέρι 3-4 μέτρα ή στο βαθύ, κάτω από 20 μέτρα.

Ψαχτίρι αυτή η τεχνική είναι και η πιο διαδεδομένη κυρίως στους νέους ψαροντυφεκάδες, κολυμπάμε παρατηρώντας προσεκτικά τον βυθό. Επιλέγεται σαν μέθοδος σε ρηχούς βυθούς με διαφορετική μορφολογία μεταξύ τους, ειδικά κατά την διάρκεια του χειμώνα με αρκετά καλή ορατότητα.Τα κατρακύλια, (ογκώδεις βράχοι) δημιουργούν κρυψώνες στις δαιδαλώδης σχισμές τους, απόρθητες και ασφαλείς για τα ευέλικτα αυτά ψάρια. Οι πετρώδεις πλάκες σε ρηχό αμμώδη βυθό, είναι ένα άλλο μέρος που μπορεί να εφαρμοστεί το ψαχτήρι, αφού εκεί συγκεντρώνονται πολλά είδη «άσπρων» ψαριών.Σε τέτοιους βυθούς πρέπει να χρησιμοποιούμε όπλα μικρού μήκους (60-75cm) ευέλικτα είναι  ταχύτητα στις μετακινήσεις στις στενές και άβολες σχισμές.Βασικό στοιχείο στην περίπτωση αυτή  επαναφοράς του δύτη και βέβαια η φυσική κατάσταση που του επιτρέπει να εκτελεί τέτοιες γρήγορες κινήσεις χωρίς τον κίνδυνο της «υπερκαπνίας». Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στην περιφερικόραση του σαργού. Τα μάτια του είναι σε τέτοια θέση που του επιτρέπουν τη κατόπτευση ενός πεδίου της τάξης των 60-65 μοιρών περίπου όταν αυτοί βρίσκονται κοντά στο βυθό. Αυτό σημαίνει ότι αν βρεθούμε από πάνω του μάλλον δε θα μας δεί.Διαθέτει όμως το χάρισμα της πλευρικής γραμμής και της ακοής δια των οποίων αντιλαμβάνεται την παραμικρή μετατόπιση νερού, τον παραμικρό θόρυβο ή απροσεξία εκ μέρους μας. Έχοντας υπόψη αυτά τα ατού του σαργού, κυνηγήστε τον εκείνες τις ημέρες που το κύμα σκάει στα βράχια σε ρηχά νερά, εφαρμόζοντας την τεχνική του συρσίματος στο βυθό εκμεταλλευόμενοι τον  θόρυβο ενός έντονου κυματισμού. Τέλος να αναφέρω και άλλα δύο γνωστά είδη σαργών: ο καμπανάς ή σαργοπαπάς που είναι σχεδόν όμοιος, αλλά έχει επιπλέον μια μαύρη λωρίδα (όπως αυτής της ουράς) κάθετα ως προς τα βραγχιακά καλύμματα, ενώ απουσιάζουν οι απαλές γκρι κάθετες γραμμώσεις στο σώμα του.Η ούγαινα ή χιόνα, μοιάζει και αυτή πολύ με το συγγενή της κοινό σαργό, αλλά το κεφάλι της είναι πιο μυτερό-υδροδυναμικό. Στις συνήθειες τους διαφέρουν αρκετά, ο καμπανάς είναι πιο κοινωνικός και κυκλοφορεί σε μεγάλες ομάδες και έρχεται σχετικά γρήγορα στο καρτέρι, αλλά σπάνια συναντάμε μεγάλα άτομα του είδους αυτού. Όσο για την ούγαινα από το σχήμα της καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για τον πιο υπερκινητικό σαργό, όντως ταξιδεύει συνέχεια -μόνος του ή με άλλα 2-3 ομοειδή του- και σπανίως τρυπώνει αλλά είναι και αρκετά επιρρεπείς στο καρτέρι που έρχεται πιο γρήγορα από τους άλλους δύο συγγενείς                                

Καλές και ασφαλείς βουτιές!!!